ΓΑΣΤΡΙΤΙΔΑ

ΗΛΙΑΔΗΣ Χ. ΜΑΡΙΟΣ
Ειδικός Γαστρεντερολόγος
Τραπεζούντος 60 και Μεταμορφώσεως 23 (γωνία) 1ος όροφος
Καλαμαριά (απέναντι από τα Goodys)
Τηλ:2310441023 κιν:6946682983
e-mail:iliadismarios@gmail.com blog:iliadismarios.blogspot.com

Σήμερα θα απαντήσουμε στις παρακάτω ερωτήσεις                                                                             

1. Τι είναι η γαστρίτιδα;  
   
2. Ποια είναι τα συμπτώματα της γαστρίτιδας;     
   
3. Ποιες είναι οι επιπλοκές της γαστρίτιδας;   
   
4. Ποια τα αίτια της   γαστρίτιδας;                                                                                     
   
5. Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου για την γαστρίτιδα;                                                           
   
6. Πως κανονίζετε το ραντεβού με τον γιατρό σας;                                                                        
   
7. Πως να ετοιμαστείτε για το ραντεβού σας;                                                                                 
   
8. Τι ερωτησεις θα κάνετε;                                                                                                               
   
9. Τι να περιμένετε από τον γιατρό σας;                                                                                          
   
10. Τι εξετάσεις πρέπει να κάνετε για να τεθεί η διάγνωση;                                                           
    
11. Ποια η θεραπεία της γαστρίτιδας;                                                                                              
    
12. Ποιες αλλαγές πρέπει να κάνετε στη ζωή σας;                                                                           
    
13. Ποια η πρόληψη της γαστρίτιδας;

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΓΑΣΤΡΙΤΙΔΑ;

Γαστρίτιδα είναι η φλεγμονή του βλεννογόνου του στομάχου και εκιμάται με ιστολογική εξέταση. Η διάγνωση μπορεί να βασιστεί και στην ενδοσκοπική εμφάνιση του στομάχου.Η δημουργία  της γαστρίτιδας είναι συχνά το αποτέλεσμα μιας λοίμωξης που οφείλεται στο ίδιο βακτήριο που προκαλεί τα περισσότερα έλκη του στομάχου. Ωστόσο  και άλλοι παράγοντες - όπως   τραύματα, τακτική χρήση ορισμένων αναλγητικών(μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη) ή η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ - μπορεί επίσης να δημιουργήσει γαστρίτιδα.

Η γαστρίτιδα μπορεί να εμφανιστεί είτε ξαφνικά (οξεία γαστρίτιδα) ή μπορεί να συμβεί σιγά-σιγά με την πάροδο του χρόνου (χρόνια γαστρίτιδα). Σε ορισμένες περιπτώσεις, η γαστρίτιδα μπορεί να οδηγήσει σε έλκη και αυξημένο κίνδυνο καρκίνου του στομάχου. Για τους περισσότερους ανθρώπους, όμως, η γαστρίτιδα δεν είναι σοβαρή και βελτιώνετε γρήγορα με τη θεραπεία. Σε ορισμένες περιπτώσεις απαιτείται η χρήση ενδοσκοπικού υπέρηχου σε νόσο του Menetrier η ορολογικές εξετάσεις(σε χρόνια αυτοάνοση γαστρίτιδα) για να επιβεβαιωθεί η διάγνωση.

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΓΑΣΤΡΙΤΙΔΑΣ;

Τα σημεία και τα συμπτώματα της γαστρίτιδας μπορεί να είναι:

•       Ένα βασανιστικός πόνος ή κάψιμο ή πόνος (δυσπεψία) στην άνω κοιλιακή χώρα  που μπορεί να χειροτερεύει ή να καλυτερεύει με την τροφή

•      Ναυτία

•      Εμετός

•      Απώλεια της όρεξης

•      Ερυγές ή φούσκωμα

•       Ένα αίσθημα πληρότητας στο επάνω στην κοιλιά σας μετά το φαγητό

•      Η απώλεια βάρους

Η οξεία γαστρίτιδα εμφανίζεται ξαφνικά και είναι πολύ πιθανό να προκαλέσει ναυτία και πόνο,κάψιμο ή δυσφορία στην άνω κοιλιακή χώρα σας. Η χρόνια γαστρίτιδα αναπτύσσεται σταδιακά και είναι πιο πιθανό να προκαλέσει έναν χαλαρό,ήπιο πόνο και ένα αίσθημα πληρότητας ή απώλεια της όρεξης μετά από τη λήψη τροφής. Για πολλούς ανθρώπους, όμως,η  χρόνια γαστρίτιδα δεν προκαλεί καθόλου σημεία η συμπτώματα.Τα συμπτώματα αυτά παρουσιάζονται και σε άλλα νοσήματα όπως χολοκυστοπάθεια, γαστρικό νεόπλασμα, γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση η γαστροπάρεση και τα οποία πρέπει να αποκλειστούν με τις κατάλληλες εξετάσεις όπως πχ μια γαστροσκόπηση.

Περιστασιακά, η γαστρίτιδα μπορεί να προκαλέσει αιμορραγία στο στομάχι, αν και είναι σπανία σοβαρή. Αλλά πρέπει να γνωρίζετε ότι η αιμορραγία στο στομάχι   που   προκαλεί εμετό με αίμα ή μαύρα κόπρανα, σαν πίσσα , απαιτεί άμεση ιατρική φροντίδα.

Πολλές φορές η κλινική εικόνα συμφωνεί λίγο με την ενδοσκοπική η την ιστολογική εικόνα

Πότε πρέπει να εξεταστείτε από γιατρό;

Σχεδόν όλοι  έχουν βιώσει μια περίοδο   δυσπεψίας και ερεθισμού του στομάχου. Οι περισσότερες περιπτώσεις δυσπεψίας είναι μικρής διάρκειας και δεν απαιτούν ιατρική φροντίδα. Αλλά εάν παρατηρήσετε σημάδια και  συμπτώματα   γαστρίτιδας που διαρκούν για μια εβδομάδα ή και περισσότερο, επισκεφθείτε το γιατρό σας. Φροντίστε να ενημερώσετε το γιατρό σας αν αντιμετωπίζετε προβλήματα στο στομάχι μετά τη λήψη αναλγητικών, ιδιαίτερα ασπιρίνης ή άλλαμη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων.

Εάν κάνετε εμετό η εμετό με αίμα(καφεοειδή εμετό) ή κάνετε μαύρα κόπρανα η κόπρανα με αίμα, επισκεφθείτε το γιατρό σας αμέσως έτσι ώστε να προσδιοριστεί η αιτία.

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΓΑΣΤΡΙΤΙΔΑΣ;

Η γαστρίτιδα αναπτύσσεται συνήθως όταν το προστατευτικό στρώμα του στομάχου   εξασθενεί ή καταστρέφεται. Μια στρώση βλέννας-επένδυση σαν φράγμα προστατεύει τα τοιχώματα του στομάχου  από τα οξέα που βοηθούν στην πέψη των τροφών. Αδυναμία αυτού του  φράγματος επιτρέπει  στα πεπτικά υγρά  να   ερεθίσουν   και ενδεχομένως να  κάνουν ζημιά  στο βλεννογόνο του στομάχου .

Μια σειρά από παράγοντες  που μπορούν να συμβάλλουν ή να προκαλέσουν γαστρίτιδα, και μπορεί να είναι:

•      Η βακτηριακή λοίμωξη.                                                                                                          Οι άνθρωποι που έχουν προσβληθεί από το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού μπορεί να έχουν γαστρίτιδα - συνήθως χρόνια γαστρίτιδα. Το ήμισυ του πληθυσμού του πλανήτη θεωρείται ότι είναι μολυσμένο με το βακτηρίδιο, το οποίο μεταδίδεται από άτομο σε άτομο. Αλλά η πλειοψηφία αυτών που έχουν μολυνθεί δεν αντιμετώπισαν επιπλοκές της λοίμωξης από ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού. Σε ορισμένα άτομα, το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού μπορεί να καταστρέψει την εσωτερική προστατευτική επικάλυψη στο στομάχι, προκαλώντας αλλαγές στο βλεννογόνο. Ο λόγος για τον οποίο ορισμένες επιπλοκές συμβαίνουν σε μερίδα ανθρώπων που έχουν μολυνθεί από  το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού και σε άλλους όχι   δεν είναι σαφής. Ωστόσο, οι γιατροί πιστεύουν ίτι η ευπάθεια στο βακτήριο θα μπορούσε να κληρονομηθεί ή θα μπορούσε να προκληθεί από  κάποιους παράγοντες του  τρόπου ζωής, όπως το κάπνισμα η τα υψηλά επίπεδα άγχους.

•      Η τακτική χρήση αναλγητικών.                                                                                               Τα  μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ), όπως η ασπιρίνη, η ιβουπροφαίνη, η ναπροξένη  και άλλα  μπορούν  να προκαλέσουν  τόσο οξεία γαστρίτιδα όσο και χρόνια γαστρίτιδα. Χρησιμοποιώντας αυτά τα φάρμακα τακτικά ή μεγάλη λήψη  από αυτών τών φαρμάκων μπορεί να μειώσει  τη  βασική ουσία που βοηθά να διατηρηθεί η προστατευτική επένδυση του στομαχιού σας. Αν πάρετε ΜΣΑΦ μόνο περιστασιακά είναι λιγότερο πιθανό να αναπτυχθούν  προβλήματα στο στομάχι  

•      Η υπερβολική χρήση αλκοόλ.                                                                                                  Το αλκοόλ μπορεί να ερεθίσει , να διαβρώσει το βλεννογόνο του στομάχου σας, και να το κάνει   πιο ευάλωτο σε πεπτικά υγρά. Η υπερβολική χρήση αλκοόλ είναι πιο πιθανό να προκαλέσει οξεία γαστρίτιδα.

•      Το στρες.                                                                                                                                   Το έντονο   στρες που οφείλεται π.χ σε μια  σημαντική χειρουργική επέμβαση, ένα τραύμα , εγκαύματα ή σοβαρές λοιμώξεις μπορεί να προκαλέσουν οξεία γαστρίτιδα.

•      Η παλινδρόμηση χολής.                                                                                                              Η χολή - είναι  ένα ρευστό υγρό  που  βοηθά να αφομοιωθούν τα λίπη - παράγεται στο συκώτι   και αποθηκεύονται στη χοληδόχο κύστη . Όταν τρώμε   απελευθερώνεται από τη χοληδόχο κύστη, και ταξιδεύει στο λεπτό έντερο   μέσα από μια σειρά λεπτών σωλήνων. Κανονικά, ένας μύς που μοιάζει σαν δακτυλίδι , ο πυλωρικός σφικτήρας(βαλβίδα του πυλωρού) εμποδίζει  τη ροή της χολής από το λεπτό έντερο στο στομάχι . Αλλά αν αυτή η βαλβίδα δεν λειτουργεί σωστά, ή αν έχει αφαιρεθεί, λόγω της χειρουργικής επέμβασης, μπορεί  να ρέει χολή  στο στομάχι με αποτέλεσμα να  οδηγεί σε φλεγμονή και χρόνια γαστρίτιδα.

•      Το ίδιο το σώμα σας επιτίθεται στα κύτταρα του  στομαχιού σας.                                     Αυτή η κατάσταση ονομάζεται αυτοάνοση γαστρίτιδα, και  εμφανίζεται σπάνια όταν ο οργανισμός ο ίδιος χτυπά  τα κύτταρα που απαρτίζουν το βλεννογόνο του στομάχου σας. Αυτό παράγει μια αντίδραση στο ανοσοποιητικό σας σύστημα που μπορεί να καταστρέψει το προστατευτικό φράγμα στο στομάχι σας. Η αυτοάνοση γαστρίτιδα είναι πιο συχνή σε άτομα που πάσχουν από άλλες αυτοάνοσες διαταραχές, συμπεριλαμβανομένης της νόσου του Hashimoto, της νόσου του Addison η και του διαβήτη τύπου 1. Η αυτοάνοση γαστρίτιδα μπορεί επίσης να σχετίζεται με τη ανεπάρκεια της βιταμίνης B-12
  

•      Άλλες ασθένειες και συνθήκες.                                                                                               Η γαστρίτιδα μπορεί να σχετίζεται με άλλες παθήσεις, συμπεριλαμβανομένου του HIV / AIDS, της νόσου του Crohn, παρασιτικών λοιμώξεων, ορισμένων νόσων του συνδετικού ιστού, και ηπατικής ή νεφρικής ανεπάρκειας. 

ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΓΙΑ ΓΑΣΤΡΙΤΙΔΑ;

Οι παράγοντες που μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο για γαστρίτιδα μπορεί να είναι:

•      Η λοίμωξης  από H. pylori.                                                                                                        Ο πιο σημαντικός παράγοντας κινδύνου για γαστρίτιδα είναι λοίμωξη με το H. pylori. Αν και είναι είναι πιθανό να είναι μολυσμένο το ήμισυ του παγκόσμιου πληθυσμού, η H. pylori λοίμωξη είναι πιο συχνή στις αναπτυσσόμενες χώρες. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν σημάδια ή συμπτώματα λοίμωξης από το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού.

•      Η τακτική χρήση ασπιρίνης ή άλλα ΜΣΑΦ.                                                                        Εάν παίρνετε τακτικά ασπιρίνη  ως προφύλαξη κατα της καρδιακής προσβολής ή του εγκεφαλικού επεισοδίου, είστε σε κίνδυνο να αναπτύξετε γαστρίτιδα. Το ίδιο ισχύει αν παίρνετε αντιφλεγμονώδη αναλγητικά για αρθρίτιδα ή άλλη χρόνια πάθηση . Αυτό συμβαίνει γιατί η μακροχρόνια χρήση της ασπιρίνης και άλλων ΜΣΑΦ μπορεί να προκαλέσει ερεθισμό στο στομάχι η ακόμη και αιμορραγία.

•      Μεγαλύτερη ηλικία.                                                                                                                 Οι ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας έχουν αυξημένο κίνδυνο για γαστρίτιδα, διότι ο βλεννογόνος του στομάχου τους τείνει να λεπταίνει με την ηλικία και επειδή  είναι πιθανότερο να έχουν μολυνθεί από H. pylori ή να έχουν άλλες αυτοάνοσες διαταραχές σε σχέση με  νεώτερα άτομα. 

ΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ ΑΠΌ ΤΗ ΓΑΣΤΡΙΤΙΔΑ;

Αν μια  γαστρίτιδα αφεθεί χωρίς θεραπεία,  μπορεί να οδηγήσει σε έλκη η ακόμη και σε αιμορραγία του στομάχου.Ορισμένες μορφές χρόνιας γαστρίτιδας μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο για καρκίνο  του στομάχου, ειδικά αν έχετε μεγάλη αραίωση του βλεννογόνο του στομάχου και συμβούν αλλαγές στα κύτταρα του βλεννογόνου του(εντερική μεταπλασία η δυσπλασία)

Ενημερώστε το γιατρό σας εάν τα σημεία  και τα συμπτώματα τη γαστρίτιδας δεν βελτιώνονται παρά τη θεραπεία  που κάνατε.

ΠΩΣ ΚΑΝΟΝΙΖΕΤΕ ΤΟ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΓΙΑΤΡΟ ΣΑΣ;

Εάν νομίζετε ότι έχετε ΓΟΠΝ, είναι πιθανό να ξεκινήσετε αρχικά  μιλώντας με τον  οικογενειακό γιατρό σας ή ένα ιατρό γενικής ιατρικής. Ο γιατρός σας μπορεί να σας συστήσει να δείτε ένα γιατρό που ειδικεύεται στη θεραπεία των παθήσεων του πεπτικού συστήματος (γαστρεντερολόγο ).

ΠΩΣ ΝΑ ΕΤΟΙΜΑΣΤΕΙΤΕ ΓΙΑ ΤΟ ΡΑΝΤΕΒΟΥ

Επειδή το ραντεβού μπορεί να είναι σύντομο και επειδή υπάρχουν συχνά πολλά θέματα που μπορεί να συζητηθούν, είναι μια καλή ιδέα να είστε καλά προετοιμασμένοι για το ραντεβού σας. Εδώ είναι μερικές πληροφορίες που θα  σας βοηθήσουν να προετοιμαστείτε για το ραντεβού σας, και τι να περιμένετε από το γιατρό σας.

•      Να είστε ενήμεροι για τυχόν περιορισμούς που χρειάζονται πριν τη συνάντηση.            Κατά τη στιγμή που κάνετε τη συνάντηση, να είστε βέβαιος τι να ρωτήσετε, εάν υπάρχει κάτι που πρέπει να κάνετε εκ των προτέρων, όπως κάποιος περιορισμός  στη διατροφή σας.

•      Σημειώστε οποιαδήποτε συμπτώματα που τυχόν έχετε,                                                      περιλαμβανομένων εκείνων που μπορεί να φαίνεται άσχετα για το λόγο για τον οποίο έχει προγραμματιστεί η συνάντηση.

•      Σημειώστε βασικές προσωπικές πληροφορίες,                                                                 μαζί βέβαια να τονίσετε κάποιες τυχόν  πρόσφατες αλλαγές ζωής.

•      Κάντε μια λίστα με όλα τα φάρμακα,                                                                              καθώς και κάθε βιταμίνες ή συμπληρώματα διατροφής, που παίρνετε.

•      Πάρτε ένα μέλος της οικογένειας ή ένα φίλο  μαζί, αν είναι δυνατόν.                        Μερικές φορές μπορεί να είναι δύσκολο να καταλάβετε όλες τις πληροφορίες που παρέχονται κατά τη διάρκεια μιας συνάντησης. Κάποιος που σας συνοδεύει μπορείτε να θυμηθεί  κάτι που έχετε  ξεχάσει.

ΤΙ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΘΑ ΚΑΝΕΤΕ;

Ο χρόνος σας με το γιατρό σας είναι περιορισμένος, έτσι πρέπει να καταρτισθεί κατάλογος των ερωτήσεων που θα κάνετε και θα σας βοηθήσουν να αξιοποιήσετε στο έπακρο το χρόνο σας μαζί του. Ο κατάλογος από τις ερωτήσεις πρέπει να είναι από τις πιο σημαντικές προς  τις λιγότερο σημαντικές στην περίπτωση που ο χρόνος δεν φτάσει. Για την γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, ορισμένα βασικά ερωτήματα που πρέπει να  ρωτήσετε το γιατρό σας είναι:

• Τι είναι αυτό που προκαλεί τα συμπτώματα μου;

• Τι είδους εξετάσεις πρέπει να κάνω;

• Είναι η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση  προσωρινή ή χρόνια;

• Ποια είναι η καλύτερη μορφή αντιμετώπισης της νόσου;

• Ποιες είναι οι εναλλακτικές λύσεις για την αρχική προσέγγιση που μου έχουν προτείνει;

• Έχω και άλλα προβλήματα υγείας; Πώς μπορώ να διαχειριστώ καλύτερα μαζί;

• Υπάρχουν κάποιοι περιορισμοί που θα πρέπει να ακολουθήσω;

•   Πρέπει να εξεταστώ από κάποιον  ειδικό; Ποιο θα είναι το κόστος  και τι θα μου επιτρέψει η ασφαλιστική κάλυψη;

• Υπάρχει άλλη εναλλακτική λύση στο φάρμακο που μου έχουν συνταγογράφησει;

• Υπάρχουν φυλλάδια ή άλλο έντυπο υλικό που μπορώ να πάρω μαζί μου; Ποιες τοποθεσίες στο ίντερνετ μου  προτείνετε;

• Τι θα καθορίσει αν θα πρέπει να υπάρχει  προγραμματισμός για επισκέψεις παρακολούθησης;

• Στη συνάντηση με τον γιατρό σας  μην διστάσετε να κάνετε κάνετε διευκρινιστικές ερωτήσεις για θέματα που δεν έχετε καταλάβει σε οποιαδήποτε στιγμή της συζήτησης σας η να ρωτήσετε κάτι που δεν είχατε προγραμματισμένο.
  
  ΤΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΙΑΤΡΟ ΣΑΣ;
  Ο γιατρός σας είναι πιθανό να σας θέσει ορισμένα ερωτήματα. Να είστε έτοιμοι να απαντήσετε σε αυτά , κάτι που μπορεί να σας βοηθήσει να κερδίσετε χρόνο και έτσι να έχετε χρόνο να ρωτήσετε για θέματα που θέλετε και χρειάζεται νε αφιερωθεί περισσότερος χρόνος. Ο γιατρός σας μπορεί να ρωτήσει
  
  
  
  
  
  
  •      Ποια είναι τα συμπτώματά σας;
  •      Πόσο σοβαρά είναι τα συμπτώματά σας; Για παράδειγμα, θα περιγράφατε τον πόνο στο στομάχι σας ως ''απλή δυσφορία'' ή "κάψιμο";
  •      Είναι τα συμπτώματά σας   συνεχή ή περιστασιακά;
  •      Μήπως είναι κάτι που να επιδεινώνει τα συμπτώματα σας; Για παράδειγμα,η κατανάλωση ορισμένων τροφίμων αυξάνει τη δυσφορία σας;
  •      Μήπως είναι κάτι που να βελτιώνει τα συμπτώματά σας; Για παράδειγμα, η κατανάλωση ορισμένων τροφίμων, ή λήψη αντιοξίνων ή άλλα φάρμακα μειώνουν τη δυσφορία σας;
  •       Έχετε  πρόσφατη απώλεια βάρους;
  •      Πόσο συχνά λαμβάνετε μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ), όπως ασπιρίνη, ιβουπροφένη ή ναπροξένη;
  •      Πόσο συχνά πίνετε αλκοόλ;
  •      Πώς θα αξιολογούσατε το επίπεδο του στρες σας;
  •      Έχετε παρατηρήσει καθόλου μαύρα κόπρανα ή αίμα στα κόπρανα σας;
  •      Είχατε ποτέ έλκος;
  
  Τι μπορείτε να κάνετε στο μεταξύ;
  Πριν από τη συνάντηση με τον γιατρό σας, αποφύγετε  το αλκοόλ  , οποιαδήποτε τρόφιμα που φαίνονται να ερεθίζουν το στομάχι σας, όπως  πικάντικα, όξινα, τηγανητά ή λιπαρά.Όμως ενημερώστε το γιατρό σας πριν τη διακοπή κάθε συνταγογραφούμενου φαρμάκου πού παίρνετε.
  
  
  

ΤΙ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΤΕΘΕΙ Η ΔΙΑΓΝΩΣΗ;

Αν  και ο γιατρός σας είναι πιθανό να υποπτεύεται γαστρίτιδα μετά την προσεκτική λήψη του ιστορικού και  της εκτέλεσης μιας λεπτομερούς εξέτασης, μπορεί να ζητήσει να κάνετε κάποιες εξετάσεις για να εντοπίσει την ακριβή αιτία. Οι εξετάσεις αυτές μπορεί να είναι:

•      Εξετάσεις αίματος.                                                                                                                    Ο γιατρός σας μπορεί να σας ζητήσει μια εξέταση αίματος ώστε να ελέγξει  την παρουσία αντισωμάτων του ελικοβακτηριδίου του πυλωρού. Μια θετική εξέταση δείχνει ότι έχετε έρθει σε επαφή με τα βακτήρια σε κάποια στιγμή στη ζωή σας, αλλά αυτό δεν σημαίνει κατ 'ανάγκη τρέχουσα λοίμωξη. Οι εξετάσεις αίματος μπορούν επίσης να ελέγξουν για   αναιμία, η οποία μπορεί να προκύψει από αιμορραγία του στομάχου(εμφανής η όχι) που συνδέεται με γαστρίτιδα η από ατροφία και έλλειψη βιταμίνης B12.

•      Δοκιμασία αναπνοής(INFAI TEST).                                                                                    Αυτό το απλό τεστ μπορεί να σας βοηθήσει να προσδιορίσετε αν είστε σήμερα μολυσμένοι(ενεργός λοίμωξη) με   H. pylori.

•      Δοκιμασία κοπράνων                                                                                                            Αυτή η εξέταση ελέγχει για την ύπαρξη του ελικοβακτηριδίου  του πυλωρού σε ένα δείγμα των κοπράνων σας. Μια θετική εξέταση δείχνει τρέχουσα λοίμωξη. Ο γιατρός σας μπορεί επίσης ελέγξει την παρουσία αίματος στα κόπρανα σας, ένα σημάδι τυχόν αιμορραγίας η αναιμίας από το στομάχι που μπορεί να συνοδεύει την γαστρίτιδα.

•      Ενδοσκόπηση του ανώτερου γαστρεντερικού συστήματος.                                              Αυτή η διαδικασία επιτρέπει στο γιατρό σας να δείτε ανωμαλίες στο ανώτερο γαστρεντερικό σας (GI) σωλήνα που μπορεί να μην είναι ορατές σε  απλές ακτινογραφίες. Για την εξέταση, εισάγει   ένα λεπτό, εύκαμπτο, φωτισμένο σωλήνα (ενδοσκόπιο) μέσα από το στόμα σας και να δεί τον  οισοφάγο, το στομάχι και το πρώτο μέρος του λεπτού εντέρου σας. Για να γίνει η εξέταση ο λαιμός σας μουδιάζεται συνήθως πριν να καταπιείται το ενδοσκόπιο, και θα δοθεί επιπλέον φάρμακο(μισαζολάμη) για να εξασφαλιστεί ότι είστε άνετα κατά τη διάρκεια της διαδικασίας. Εάν οι ιστοί στο ανώτερο εντερικό σωλήνα σας φαίνεται ύποπτος για σοβαρή με βλάβη, ο γιατρός σας μπορεί να αφαιρέσει ένα μικρό δείγμα (βιοψία) με τη  βοήθεια ειδικής λαβίδας που  εισάγεται μέσω του ενδοσκοπίου. Το δείγμα αποστέλλεται στη συνέχεια σε ένα παθοογοανατομικό εργαστήριο για την εξέταση από έναν παθολογοανατόμο. Η ενδοσκόπηση του ανωτέρου πεπτικού διαρκεί περίπου 20   λεπτά, αν και δεν θα σας επιτραπεί να πάτε  σπίτι μέχρι το φάρμακο να εξασθενήσει  - συνήθως μία έως δύο ώρες αργότερα. Οι κίνδυνοι της διαδικασίας είναι σπάνιες και περιλαμβάνουν πολύ σπάνια αιμορραγία η διάτρηση του κοιλιακού τοιχώματος. Η πιο συνηθισμένη επιπλοκή είναι ένας μικρός ερεθισμός στο λαιμό από την κατάποση του ενδοσκοπίου.

•      Ακτινογραφία του ανώτερου γαστρεντερικού συστήματος.                                            Αυτές οι ακτίνες Χ του στομάχου και του λεπτού εντέρου σας θα εξετάσει για σημεία της γαστρίτιδας και άλλων πεπτικών προβλημάτων. Λαμβάνονται μετά την κατάποση ενός υγρού (βάριο)διαλύματος  που καλύπτει την εσωτερική επιφάνεια του πεπτικού σας  συστήματος  καθιστώντας το έτσι εμφανές με τη λήψη ακτινογραφιών.

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΓΑΣΤΡΙΤΙΔΑΣ;

Η θεραπεία της γαστρίτιδας εξαρτάται από τη  αιτία στη οποία οφείλεται. Η οξεία γαστρίτιδα που προκαλείται από ΜΣΑΦ ή αλκοόλ μπορεί να αντιμετωπιστεί με  τη αυτών. Η χρόνια γαστρίτιδα που προκαλείται από λοίμωξη από ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού αντιμετωπίζεται με τηνδιακοπή της χρήσης των ουσιών εκρίζωση των βακτηρίων. Οι περισσότερες  θεραπείες για τη γαστρίτιδα   περιλαμβάνουν  φάρμακα που αντιμετωπίζουν το οξύ του στομάχου, προκειμένου να μειωθούν   τα συμπτώματα που αντιμετωπίζετε και να ολοκληρωθεί η  θεραπεία για το  στομάχι σας.

Τι φάρμακα χορηγούμε για τη θεραπεία του οξέος του στομάχου.

Το γαστρικό οξύ ενοχλεί τον φλεγμαίνοντα ιστό στο στομάχι σας, προκαλώντας πόνο και περαιτέρω φλεγμονή. Γι 'αυτό, για τους περισσότερους τύπους γαστρίτιδα, η θεραπεία περιλαμβάνει τη λήψη φαρμάκων για τη μείωση ή την εξουδετέρωση του γαστρικού οξέος, όπως:

•      Τα αντιόξινα. Τα αντιόξινα  σε μορφή χαπιών ή σε υγρή μορφή   είναι μια κοινή θεραπεία για ήπια γαστρίτιδα. Τα αντιόξινα εξουδετερώνουν το οξύ στο στομάχι και μπορεί να προσφέρουν γρήγορη ανακούφιση του πόνου.

•      Ανταγωνιστές των Η2 υποδοχέων. Όταν τα αντιόξινα δεν παρέχουν αρκετή ανακούφιση, ο γιατρός σας μπορεί να σας συστήσει ένα φάρμακο, όπως η σιμετιδίνη, η ρανιτιδίνη,η  νιζατιδίνη ή φαμοτιδίνη ,που βοηθούν να μειωθεί το ποσό των οξέων στο στομάχι σας.

•      Αναστολείς της αντλίας πρωτονίων.  Τα φάρμακα που ονομάζονται αναστολείς της αντλίας πρωτονίων μειώνουν το οξύ αναστέλλοντας τη δράση των μικροσκοπικών αντλιών  που υπάρχουν στα κύτταρα του στομάχου σας και εκκρίνουν οξύ. Η κατηγορία αυτή των φαρμάκων περιλαμβάνει την ομεπραζόλη, την λανσοπραζόλη ,την παντοπραζόλη ,την ραμπεπραζόλη   και την εσομεπραζόλη
  

Τα φάρμακα για τη θεραπεία του ελικοβακτηριδίου του πυλωρού

Οι γιατροί χρησιμοποιούν διάφορα σχήματα για τη θεραπεία της λοίμωξης από το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού. Οι περισσότεροι χρησιμοποιούν ένα συνδυασμό   δύο αντιβιοτικών και ενός αναστολέα της αντλίας πρωτονίων. Μερικές φορές το βισμούθιο προστίθεται στο μείγμα. Τα αντιβιοτικά  βοηθούν στην εκρίζωση των βακτηρίων, και ο αναστολέας της αντλίας πρωτονίων ανακουφίζει τον πόνο και τη ναυτία, θεραπεύει την φλεγμονή  και μπορεί να αυξήσει την αποτελεσματικότητα των αντιβιοτικών.

Για να εξασφαλιστεί ότι το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού έχει εκριζωθεί ο γιατρός σας μπορεί να σας εξετάσει και πάλι μετά τη θεραπεία με το τεστ αναπνοής.

ΠΟΙΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΣΤΗ ΖΩΗ ΣΑΣ;

Πεπτικά προβλήματα μπορούν  να συμβούν για πολλούς λόγους, συμπεριλαμβανομένων των επιλογών του τρόπου ζωής σας που μπορεί να αλλάξετε. Σε γενικές γραμμές, για να κρατήσετε το πεπτικό σας σύστημα υγιές, οι γιατροί συνιστούν να:

•      Μπορείτε να έχετε σωστές διατροφικές συνήθειες. Είναι εξίσου σημαντικό με το τι τρώτε  ο τρόπος με τον οποίο τρώτε. Τρώτε μέτριες ποσότητες,   σε τακτά διαστήματα και να χαλαρώσετε ενώ τρώτε.

•      Μπορείται να διατηρείτε  ένα  σωστό  βάρος. Πεπτικά προβλήματα  μπορεί να προκύψουν, ανεξάρτητα από το βάρος σας. Όμως, καούρα, φούσκωμα και δυσκοιλιότητα τείνουν να είναι πιο συχνά σε ανθρώπους που είναι υπέρβαροι. Η διατήρηση ενός υγιούς σωματικού βάρους μπορεί συχνά να βοηθήσει στην πρόληψη ή μείωση αυτών των συμπτωμάτων.

•      Μπορείτε να ασκηθείτε  σε συστηματική βάση .  Η αερόβια άσκηση που αυξάνει την αναπνοή σας και τον καρδιακό ρυθμό σας τονώνει επίσης τη δραστηριότητα των μυών του εντέρου, συμβάλλοντας στην προώιηση των κοπράνων μέσω του εντέρου σας πιο γρήγορα. Είναι καλύτερο να θέσετε ως στόχο τα 30 λεπτά τουλάχιστον  αερόβιας δραστηριότητας τις περισσότερες ημέρες της εβδομάδας. Μιλήστε  με το γιατρό σας πριν αρχίσετε ένα πρόγραμμα άσκησης.

•      Διαχείριση του στρες. Το άγχος αυξάνει τον κίνδυνο εμφράγματος και εγκεφαλικού επεισοδίου, εξασθενεί το ανοσοποιητικό σας σύστημα, και μπορεί να προκαλέσει ή να επιδεινώσει προβλήματα του δέρματος. Επίσης, αυξάνει την παραγωγή οξέων στο στομάχι και επιβραδύνει την πέψη. Επειδή η πίεση είναι αναπόφευκτη για τους περισσότερους ανθρώπους, το κλειδί είναι να μάθουν να το χειρίζονται αποτελεσματικά - ένα καθήκον που  γίνεται πιο εύκολο με μια θρεπτική διατροφή, επαρκή ανάπαυση, τακτική άσκηση και υγιείς τρόπους ζωής έτσι ώστε να επέλθει χαλαρώση. Αν έχετε πρόβλημα χαλάρωσης, θα μπορούσε να βοηθήσει ο διαλογισμός ή η ενασχόηση με  γιόγκα ή tai chi. Με αυτούς τους τρόπους, μπορείτε να εστιάσετε στο μυαλό σας, ηρεμήστε τις αγωνίες σας  και  μειώστε την σωματική ένταση. Επιπλέον το, θεραπευτικό μασάζ μπορεί να χαλαρώσει τους μυς που είναι τεντωμένοι και να ηρεμήσει τα ΄΄σπασμένα νεύρα΄΄.

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΗΣ ΓΑΣΤΡΙΤΙΔΟΣ

Αν και δεν μπορεί να εμποδίσουν πάντα την H. pylori λοίμωξη, αυτές οι προτάσεις μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση του κινδύνου σας  από γαστρίτιδα:

•      Μπορείτε να τρώτε έξυπνα.                                                                                                    Αν έχετε συχνά δυσπεψία, τρώνε μικρότερες ποσότητες, πιο συχνά γεύματα για την άμβλυνση των συνεπειών του γαστρικού οξέος. Επιπλέον, μπορείτε να αποφύγεται οποιαδήποτε τρόφιμα που μπορούν να είναι  ερεθιστικά, ιδιαίτερα εκείνων που είναι πικάντικα, όξινα, τηγανητά ή λιπαρά. Ενώ η λήψη αυτών των μέτρων μπορούν να μειώσουν τα σημεία και τα συμπτώματα δεν μπορούν να εμποδίζουν γαστρίτιδα.

•      Μπορείτε να περιορίσετε ή να αποφύγετε την κατανάλωση αλκοόλ. Η υπερβολική χρήση οινοπνεύματος μπορεί να ερεθίσει και να διαβρώσει το βλεννογόνια επένδυση του στομαχιού σας, μπορεί να προκαλεσει φλεγμονή και αιμορραγία.

•      Μην καπνίζετε. Το κάπνισμα επηρεάζει   την προστατευτική επένδυση του στομάχου, καθιστώντας το στομάχι σας πιο επιρρεπή σε γαστρίτιδα, καθώς και σε έλκη. Το κάπνισμα αυξάνει επίσης το στομαχικό οξύ, καθυστερεί την  επούλωση του έλκους στο στομάχι και είναι ο κορυφαίος παράγοντας κινδύνου για καρκίνο του στομάχου. Βέβαια η  διακοπή δεν είναι εύκολη, ειδικά αν είστε καπνιστής εδώ και χρόνια. Συζητήστε με το γιατρό σας σχετικά με τις μεθόδους που μπορούν να σας βοηθήσουν να κόψετε το κάπνισμα.

•      Αποφύγετε τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Αν είναι δυνατόν, αποφεύγετε τη λήψη ΜΣΑΦ - ασπιρίνη, τη ιβουπροφαίνη και τη ναπροξένη. η άλλα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη Αυτά μπορεί να προκαλέσουν φλεγμονή του στομάχου ή να χειροτερέψουν τον προυπάρχων  ερεθισμός  . Αντ 'αυτού, προτιμήστε  αναλγητικά που περιέχουν ακετομιφαίνη.

•      Ακολουθήστε τις συστάσεις του γιατρού σας. Ο γιατρός σας μπορεί να σας συστήσει να πάρετε ένα απλό αντιόξινο ή ένα ισχυρό αντιεκκριτικό που θα βοηθήσει στην πρόληψη επαναλαμβανόμενης γαστρίτιδας.
  

ΠΟΛΥΠΟΔΑΣ ΣΤΟΜΑΧΟΥ

ΗΛΙΑΔΗΣ Χ. ΜΑΡΙΟΣ
Ειδικός Γαστρεντερολόγος
Τραπεζούντος 60 και Μεταμορφώσεως 23 (γωνία) 1ος όροφος
Καλαμαριά (απέναντι από τα Goodys)
Τηλ:2310441023 κιν:6946682983
e-mail:iliadismarios@gmail.com blog:iliadismarios.blogspot.com

Παρακάτω θα απαντηθούν ορισμένα ερωτήματα όπως:

1. Πως ορίζονται οι πολύποδες; 
   
   
2. Ποια είναι τα πιο κοινά είδη πολυπόδων;
   
   
3. Ποια είναι τα συμπτώματα;
   
   
4. Πότε πρεπει να εξεταστείτε από το γιατρό σας;
   
   
5. Ποια είναι τα αίτια; 
   
   
6. Ποιοί είναι οι παράγοντες κινδύνου;
   
   
7. Τι προετοιμασία χρειάζεται πριν την επίσκεψη στο γαστρεντερολόγο σας; 
   
   
8. Τι μπορείτε να κάνετε; 
   
   
9. Τι  θα  περιμένετε από το γιατρό σας; 
   
   
10. Τι μπορείτε να κάνετε στο μεταξύ; 
    
    
11. Ποιες είναι οι εξετάσεις που βοηθούν στη διάγνωση;
    
    
12. Ποιες θεραπείες και φάρμακα εφαρμόζονται;
    
    

Πως ορίζονται οι πολύποδες;

Οι γιατροί συνήθως ανακαλύπτουν  πολυπόδες στο στομάχι, ενώ κάνουν την εξέταση για άλλους λόγους. Οι πολύποδες στο στομάχι είναι σπάνιοι, και εμφανίζονται σε συχνότητα 1 τοις εκατό των ατόμων που υποβάλλονται σε ενδοσκόπηση του ανώτερου πεπτικού συστήματος - μια διαδικασία η οποία εξετάζει την εσωτερική επιφάνεια του στομάχου.

Ποια είναι τα πιο κοινά είδη πολυπόδων;

Τα τρία πιο κοινά είδη  πολυπόδων του στομάχου είναι:

•      Υπερπλαστικοί πολύποδες .                                                                            Αυτοί οι πολύποδες  αντιπροσωπεύουν περισσότερο από το ήμισυ του συνόλου των  πολυπόδων του στομάχου και μπορούν να  εξελιχθούν σε καρκίνο σε περίπου 2 τοις εκατό των περιπτώσεων.

•      Πολύποδες θόλου στομάχου.                                                                         Αυτοί οι πολύποδες , που βρίσκονται στο πάνω μέρος του στομάχου (θόλος), δεν γίνονται καρκίνος, με εξαίρεση τα άτομα με ιστορικό οικογενής αδενωματώδης πολυποδίασης , σύνδρομο (FAP).

•      Αδενώματα.                                                                                                     Τα αδενώματα έχουν σημαντική πιθανότητα να καταστούν καρκίνος και προκύπτουν από τον αδενικό ιστό του στομάχου, αντιπροσωπεύοντας περίπου το 10 τοις εκατό των πολυπόδων του στομάχου.

Ποια είναι τα συμπτώματα;

Οι μικροί πολύποδες συνήθως δεν προκαλούν συμπτώματα. Ωστόσο, καθώς ο πολύποδας μεγαλώνει μπορεί να δημιουργηθεί  έλκος  στην επιφάνειά του, ή σπανιότερα  μπορεί να μπλοκαριστεί το άνοιγμα ανάμεσα στο στομάχι και στο λεπτό έντερο.

Αν έχετε πολύποδες στο στομάχι, ενδέχεται να έχετε τα παρακάτω συμπτώματα:

•      Κοιλιακό άλγος, η ευαισθησία  όταν πατάτε την κοιλιά σας.

•      Αιμορραγία

•      Ναυτία και εμετό.

•      Μια αίσθηση  πληρότητας πολύ νωρίς ενώ τρώτε.

Σημεία και συμπτώματα  φλεγμονής του στομάχου (γαστρίτιδα), η οποία μπορεί να οδηγήσει σε υπερπλαστικούς πολύποδες και αδενώματα, είναι τα παρακάτω:

• κοιλιακό άλγος
• ρέψιμο
• φούσκωμα
• ναυτία 
• αιμορραγία που σηματοδοτείται από το αίμα στον εμετό ή τα μαύρα κόπρανα.

Άτομα με οικογενή αδενωματώδη πολυποδίαση (FAP), η οποία συνδέεται με  πολύποδες θόλου, μπορούν επίσης να αναπτύξουν   εκατοντάδες   πολυπόδες του παχέος εντέρου σε νεαρή ηλικία. Τα σημεία και συμπτώματα των πολυπόδων του παχέος εντέρου μπορεί να είναι αιμορραγία και κόπωση.

Πότε πρεπει να εξεταστείτε από το γιατρό σας;
Αν έχετε οποιαδήποτε σημεία ή συμπτώματα   που θα μπορούσαν να υποδεικνύουν πολύποδες στομάχου ή τις προϋποθέσεις που τους υποδυκνύουν  , όπως αιμορραγία, επίμονο πόνο ή ενόχληση.

 
Ποια είναι τα αίτια;

Οι ειδικοί δεν είναι βέβαιοι γιατί αναπτύσσονται   πολύποδες  στο θόλο του στομάχου. Ωστόσο, διάφορα προβλήματα που μπορεί να προκαλέσει η γαστρίτιδα  συμβάλλουν στην δημιουργία υπερπλαστικών  πολύποδων και αδενωμάτων.

Το ελικοβακτηριδίου του πυλωρού
Η πιο κοινή αιτία   χρόνιας γαστρίτιδας είναι λοίμωξη από το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού (H. pylori ), η οποία μπορεί επίσης να προκαλέσει έλκη. Περίπου το 20 τοις εκατό των  ενηλίκων στην Αμερική κάτω των 40 ετών, και 50 τοις εκατό των ατόμων ηλικίας άνω των 60 ετών έχουν  αυτά τα βακτήρια στα στομάχια τους. Παρόλο που το ελικοβακτηριδίου του πυλωρού δεν προκαλεί πάντοτε προβλήματα, μπορεί να μολύνει και να ερεθίζει το βλεννογόνο του στομάχου. Η ζημιά που προκύπτει μπορεί να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για τη δημιουργία πολυπόδων. Μία μελέτη διαπίστωσε ελικοβακτηριδίου του πυλωρού σε 40 τοις εκατό των ανθρώπων που διαγιγνώσκονται με υπερπλαστικούς πολύποδες.

Αυτοάνοση  γαστρίτιδα
Μια άλλη αιτία χρόνιας γαστρίτιδας είναι μια αυτοάνοση αντίδραση, η οποία στο σώμα σας παράγει αντισώματα που επιτίθενται στο στομάχι και σε μια πρωτεΐνη που απαιτείται για την απορρόφηση της βιταμίνης Β-12. Αυτή η διαδικασία μπορεί να προκαλέσει αναιμία από έλλειψη βιταμίνης Β-12   σε πολλούς ανθρώπους που έχουν πολύποδες στο στομάχι. Αναιμία είναι μια κατάσταση κατά την οποία δεν υπάρχουν αρκετά υγιή ερυθρά αιμοσφαίρια για να μεταφέρουν αρκετό οξυγόνο  στους ιστούς.

 
Ποιοί είναι οι παράγοντες κινδύνου;

Οι παράγοντες που αυξάνουν τις πιθανότητές σας για την ανάπτυξη πολυπόδων του στομάχου είναι:

•      Η ηλικία.                                                                                                           Οι περισσότεροι άνθρωποι με υπερπλαστικούς πολύποδες και αδενώματα είναι άνω των 60   ή και μεγαλύτεροι.

•      Λοίμωξη  από  H. pylori.                                                                                Αυτή είναι μια κοινή αιτία   γαστρίτιδας που συμβάλλει στην δημιουργία υπερπλαστικών πολυπόδων και  αδενωμάτων. Οι ειδικοί δεν είναι σίγουροι πώς οι άνθρωποι μολύνονται με αυτά τα βακτηρίδια, αλλά το ελικοβακτηριδίο  του πυλωρού, μπορεί να μεταφέρεται σε τρόφιμα και στο νερό. H. pylori λοίμωξη είναι πιο συχνή σε ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας.

•     Η  οικογενής αδενωματώδης πολυποδίαση.                                                         Η κατάσταση αυτή είναι κληρονομική και οφείλεται σε γενετικές μεταλλάξεις που συμβαίνουν σε ένα  ανα 7.000 με 22.000 άτομα.

•      Η χρήση φαρμακευτικής αγωγής.                                                                       Η μακροχρόνια χρήση των αναστολέων της αντλίας πρωτονίων (PPIs) - τα οποία χρησιμοποιούνται στη θεραπεία του έλκους, της γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης (ΓΟΠ) και της H. pylori λοίμωξης - έχει συνδεθεί με  πολύποδες τύπου θόλου αδένων. Ωστόσο, δεν είναι σαφές κατά πόσο αυτά τα φάρμακα προκαλούν πράγματι την  ανάπτυξη  πολυπόδων ή αν  ο πολύποδας   οφείλεται στην παρουσία του ελικοβακτηριδίου του πυλωρού.

 Τι προετοιμασία χρειάζεται πριν την επίσκεψη στο γαστρεντερολόγο σας;

Εάν υποπτεύευστε ότι έχετε πολύποδες στομάχου, είναι καλό  αρχικά  να μιλήσετε με τον οικογενειακό γιατρό σας. Ωστόσο, εάν δεν υπάρχει οικογενειακός γιατρός, είναι καλύτερα να κλείστε  ένα ραντεβού  απευθείας σε γαστρεντερολόγο.

Επειδή η ώρα των ραντεβού είναι συχνά περιορισμένη, και επειδή υπάρχει χώρος για πολύ συζήτηση,    είναι   καλό να είστε καλά προετοιμασμένοι όταν θα συναντήστε τον γιατρό σας. Εδώ είναι μερικές πληροφορίες για να σας βοηθήσουν στο ραντεβού σας για το τι θα συζητήσετε με τον γιατρό σας.

Τι μπορείτε να κάνετε;

•      Ακολουθήστε όλες τις οδηγίες πριν από το ραντεβού.                                         Κατά τη στιγμή που κλείνετε το ραντεβού , να ρωτήσετε εάν υπάρχει κάτι που πρέπει να κάνετε εκ των προτέρων, όπως κάποιος περιορισμός  στη διατροφή σας.

•      Σημειώστε οποιαδήποτε συμπτώμα  που νιώθετε,                                            ακόμη και εκείνων που μπορεί να φαίνονται ότι δεν σχετίζονται για το λόγο για τον οποίο έχει προγραμματιστεί η επίσκεψη .

•      Σημειώστε βασικές προσωπικές πληροφορίες,                                                 όπως έντονο στρες ή πρόσφατες αλλαγές ζωής.

•      Κάντε μια λίστα με όλα τα φάρμακα,                                                              καθώς επίσης κάθε βιταμίνες ή συμπληρώματα, που παίρνετε.

•     Πάρτε μαζί σας  ένα μέλος της οικογένειας ή  ένα φίλο                                          αν είναι δυνατόν. Μερικές φορές μπορεί να είναι δύσκολο να απορροφήσετε όλες τις πληροφορίες που σας παρέχονται σε   κατά τη διάρκεια μιας συνάντησης. Κάποιος που θα σας συνοδεύει μπορείτε να θυμηθεί  κάτι που δεν έχετε καταλάβει η έχετε ξεχάσει.

•      Σημειώστε τις ερωτήσεις που θέλετε να ρωτήσετε το γιατρό σας.

• 
  
  
  
  
  
  
  
  

  Ο χρόνος σας με το γιατρό σας είναι περιορισμένος,                                        έτσι καταρτίστε κατάλογο  των ερωτήσεων  που θα σας βοηθήσουν να αξιοποιήσετε στο έπακρο το χρόνο σας μαζί του,καταγράψτε τις ερωτήσεις σας από το πιο σημαντικές μέχρι τις λιγότερο σημαντικές στην περίπτωση που χρόνος τελειώσει. Για τους πολύποδες του στομάχου, ορισμένες βασικές ερωτήσεις για να ρωτήσετε το γιατρό σας είναι:

  
  
  
  
  
  
  
  
  

•      Τι προκαλεί τα συμπτώματα ή την κατάσταση μου;

•      Υπάρχουν άλλες πιθανές αιτίες για τα συμπτώματα ή την κατάστασή μου;

•      Τι είδους εξετάσεις πρέπει να κάνω;

•      Είναι η πάθηση μου   προσωρινή ή χρόνια;

•      Ποια είναι η πιο αποτελεσματικός τρόπος δράσης;

•      Ποιες είναι οι εναλλακτικές λύσεις σε σχέση με την πρώτη λύση που μου πρότειναν; 

•      Έχω επίσης  και άλλα προβλήματα υγείας. Πώς μπορώ να τα αντιμετωπίσω καλύτερα μαζί;

•      Υπάρχουν περιορισμοί που θα πρέπει να ακολουθήσω;

•      Θα πρέπει να δώ έναν ειδικό; Τι θα στοιχήσει ;

•       Υπάρχει άλλη εναλλακτική αγωγή; 

•      Υπάρχουν κάποια φυλλάδια ή άλλο έντυπο υλικό που μπορώ να πάρω σπίτι μαζί μου;  Ποιες τοποθεσίες στο ίντερνετ μπορείτε να προτείνετε; για περαιτέρω πληροφόρηση;  

Εκτός από τις ερωτήσεις που έχετε έτοιμες να συζητήσετε με τον γιατρό σας, μην διστάσετε να υποβάλλετε ερωτήσεις κατά τη διάρκεια του ραντεβού σας ανά πάσα στιγμή όταν δεν καταλαβαίνετε κάτι.

Τι  θα  περιμένετε από το γιατρό σας;
Ο γιατρός σας είναι πιθανό να σας θέσει ορισμένες ερωτήσεις όπως:

•      Από πότε   αρχίσαν να εμφανίζονται τα συμπτώματα;

•     Είναι τα συμπτώματά σας   συνεχή   ή περιστασιακά;

•      Πόσο σοβαρά είναι τα συμπτώματά σας;

•      Υπάρχει κάτι που  να βελτιώνει τα συμπτώματα σας;

•      Υπάρχει κάτι  που να επιδεινώνει τα συμπτώματα σας;

•     Υπάρχει προσωπικό ή οικογενειακό ιστορικό καρκίνου  παχέος εντέρου, πολύποδα ή οικογενούς πολυποδίασης;

Τι μπορείτε να κάνετε στο μεταξύ;
Συνήθως, οι πολύποδες δεν προκαλούν συμπτώματα και ανακαλύπτονται  τυχαία κατά τη διάρκεια μιας ενδοσκόπησης που εκτελείται για διαφορετικό λόγο. Επειδή αυτοί οι λόγοι μπορεί να ποικίλλουν, μιλήστε με το γιατρό σας για τυχόν συμπτώματα που έχετε.
 

Ποιες είναι οι εξετάσεις που βοηθούν στη διάγνωση;

Αν έχετε πολύποδες στομάχου, οι πιθανότητες είναι να έχουν ανακαλυφτεί από τον  γιατρός σας   ενώ εξετάζει  μέσα στο στομάχι σας, για άλλα προβλήματα - δεν είναι απαραίτητα οι πολύποδες - που μπορεί να έχουν προκαλέσει τα συμπτώματα. Εξετάσεις απεικόνισης - όπως οι ακτίνες Χ και ηλεκτρονική τομογραφία (CT) scan - μπορούν να   διαγνώσουν τους πολύποδες,   τυχαία, όταν αυτές   γίνονται για άλλο λόγο. Συχνότερα βέβαια ανακαλύπτονται στη διάρκεια μιας ενδοσκόπησης ανωτέρου πεπτικού.

Ενδοσκόπηση του ανώτερου πεπτικού 
Η ενδοσκόπηση του ανωτέρου πεπτικού είναι  μια διαδικασία κατά την οποία, ένα εύκαμπτος με φωτισμό στην άκρη σωλήνας χρησιμοποιείται για να επιτρέψει στο γιατρό σας  να δεί  τον οισοφάγο σας, το στομάχι και το πρώτο μέρος του λεπτού εντέρου σας. Το ενδοσκόπιο φουσκώνει το στομάχι σας με  αέρα, και έτσι επιτρέπει στο γιατρό να εξετάσει ανάμεσα στις πτυχές. Αυτή η διαδικασία μπορεί να διαπιστώσει μάζα, φλεγμονή(κοκκινίλα), αιμορραγία η έλκος στο στομάχι.

Βιοψία
Εάν  εντοπίστηκαν  πολύποδες κατά την ενδοσκόπηση, ο γιατρός σας μπορεί να λάβει δείγματα ιστού (βιοψία) ή να  αφαιρέσει το πολύποδα-εάν υπάρχει το κατ άλληλο περιβάλλον που είναι μια κλινική η το νοσοκομείο- με ειδικά εργαλεία  που εισάγονται μέσω του ενδοσκοπίου. Αυτά περιλαμβάνουν μια μικρή συσκευή που παράγει ρεύμα(διαθερμία) και  ένα συρμάτινο βρόχο που κόβει και καίει ιστούς(πολύποδα). Ένας  ειδικός γιατρός(παθολογοανατόμος) μπορεί να προσδιορίσει το είδος  του πολύποδα     από την εξέταση των κυττάρων που περιέχει με την μελέτη στο μικροσκόπιο.

Ανάλογα με τον τύπο του πολύποδα που έχετε, ο γιατρός σας μπορεί να  σας συστήσει στη συνέχεια  παρακουλούθηση με ενδοσκόπηση σε ένα ή δύο χρόνια ανάλογα για να ελεγθεί  αν έχουν αναπτυχθούν  ξανά   πολύποδες.

 
Ποιες θεραπείες και φάρμακα εφαρμόζονται;

Χειρουργική αφαίρεση
Όταν ένας πολύποδας στομάχου ανευρίσκεται  κατά τη διάρκεια  μιάς ενδοσκόπηση, λαμβάνονται  συνήθως βιοψίες . Εάν υπάρχει ανησυχία ότι μπορεί να εξελιχθεί σε καρκίνο,πρέπει να  αφαιρεθεί. Η χειρουργική αφαίρεση γίνεται είτε   κατά τη διάρκεια μιας άλλης ενδοσκόπησης από γαστρεντερολόγο  ή, αν αυτό δεν μπορεί να γίνει, τότε από χειρούργο μέσω μιας τομής  από την κοιλιά σας.

Φάρμακα
Αν έχετε γαστρίτιδα που προκαλείται από το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού στο στομάχι σας, η εξάλειψη των βακτηρίων με αντιβιοτικά μπορεί να μειώσει την πιθανότητα ότι πολύποδες σας θα ξαναδημιουργηθούν. Ο γιατρός σας μπορεί να καθορίσει αν έχετε ελικοβακτηριδίου του πυλωρού, μέσα από δείγματα ιστού που έχουν ληφτεί από το στομάχι η από μια εξέταση αίματος. Μια άλλη ειδική εξέταση απαιτεί από εσάς να πιείτε ένα ειδικό υγρό. Στη συνέχεια, το δείγμα αποστέλλεται σε ειδικό αναλυτή που  αναλύει την αναπνοή σας για να αποδείξει η όχι ότι τα βακτήρια είναι παρόντα στο στομάχι σας.

Ο γιατρός σας μπορεί να συνταγογραφήσει αντιβιοτικά - συνήθως δύο με ένα αντιεκκριτικό φάρμακο - που θα πάρετε για 7-10 ημέρες , αγωγή που σε μεγάλο ποσοστό που φτάνει το 80%   θα σκοτώσει τα βακτήρια του ελικοβακτηριδίου του πυλωρού.
 

ΔΙΑΧΥΤΟ ΑΠΟ ΜΕΓΑΛΑ Β ΚΥΤΤΑΡΑ Β-ΛΕΜΦΩΜΑ

Γενική θεώρηση

Το λέμφωμα είναι ένας καρκίνος των λευκών αιμοσφαιρίων, δηλαδή 
λεμφοκυττάρων, που τυγχάνει να αποτελούν το λεμφικό σύστημα. 
Το Λέμφωμα αποτελείται από περισσότερες από 67 υποτύπων των δύο 
τύπων καρκίνων που  επηρεάζουν το λεμφικό σύστημα, το
μη-Hodgkin λέμφωμα (NHL) και το Hodgkin λέμφωμα 
(HL) 1. Υπάρχουν έξι κύρια είδη Hodgkin λεμφώματος 
και τουλάχιστον 61 είδη μη-Hodgkin lymphoma1. Το 2009, 
εκτιμάται ότι 74.490 άνθρωποι θα διαγνωσθεί με 
λέμφωμα (65.980 περιπτώσεις μη-Hodgkin λεμφώματος και 
8510 Hodgkin λέμφωμα) και 20.510 (19.160 από μη 
Hodgkin λεμφώματος και  1350 από το λέμφωμα Hodgkin) 
θα πεθάνει από την ασθένεια στο Ηνωμένο States. Σχεδόν όλες οι 
μη-Hodgkin λέμφωμα περιπτώσεις εμφανίζονται σε ενήλικες, με την 
μέση ηλικία κατά τη διάγνωση τη δεκαετία του 60. Αν και οι επιστήμονες δεν 
γνωρίζουν τα ακριβή αίτια του μη Hodgkin λεμφώματος, γνωρίζουν  
 ότι δεν προκαλείται από τραυματισμό ή από
επαφή με κάποιον άλλο με την ασθένεια. Οι περισσότεροι άνθρωποι 
που διαγιγνώσκονται  με μη Hodgkin λέμφωμα δεν έχουν κανέναν  γνωστό 

παράγοντα κινδύνου, αν και  όλο και πιο πολλοί επιστήμονες πιστεύουν ότι οι  λοιμώξεις 
μπορεί να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στην δημιουργία ορισμένων τύπων
μη-Hodgkin λέμφωματος

. 
Γενική θεώρηση του διάχυτου από μεγάλα Β-κύτταρα λεμφώματος 
Η διάχυτη από μεγάλα Β-κύτταρα είναι η πιο κοινή μορφή του 
μη-Hodgkin λεμφώματος, που αντιστοιχεί στο 30 τοις εκατό 
των νεοδιαγνωσθεισών περιπτώσεων. Η διάχυτη από μεγάλα Β-κύτταρα
είναι μια επιθετική μορφή, ή ραγδαία αυξανόμενο λέμφωμα. Μπορεί να προκύψουν 
στους λεμφαδένες ή εκτός του λεμφικού συστήματος, στον 
γαστρεντερικό σωλήνα, στους όρχεις, στο θυρεοειδή, στο δέρμα, στο μαστό, στα οστά ή 
στον εγκέφαλο. Συχνά, το πρώτο σημάδι της διάχυτης από μεγάλα Β-κύτταρα
είναι μια ανώδυνη ή ακόμα και επώδυνη ταχεία διόγκωση στο λαιμό, 
στη μασχάλη ή στη βουβωνική χώρα που προκαλείται από την διόγκωση των λεμφαδένων. Άλλα 
συμπτώματα είναι οι  νυχτερινές εφιδρώσεις, ανεξήγητος πυρετός και 
απώλεια βάρους. 

  
Διάγνωση του διάχυτου από  μεγάλα Β-κυττάρων λεμφώματος  
Οι γιατροί κάνουν τη διάγνωση συνήθως του διάχυτου από μεγάλα  Β-κύτταρα λεμφώματος
παίρνοντας ένα μικρό δείγμα (που ονομάζεται βιοψία) του όγκου 
και από την  εξέταση των κυττάρων στο μικροσκόπιο. Επίσης, ο γιατρός θα 
εξετάσει και άλλα όργανα, όπως τη σπλήνα, το συκώτι και το
μυελό των οστών. Πρόσθετες εξετάσεις, όπως εξετάσεις αίματος, ακτινογραφίες, και 
αξονικός τομογράφος μπορούν να χρησιμοποιηθούν και  να σας βοηθήσουν να προσδιορίσετε πόσο μακριά 
 έχει εξαπλωθεί ο καρκίνος αναφέροντας το "στάδιό του." Στο στάδιο Ι, 

το λέμφωμα εντοπίζεται  μόνο σε μία ομάδα των λεμφαδένων σε 
μια συγκεκριμένη περιοχή του σώματος, ενώ σε ασθενείς με στάδιο ΙΙ, 
της νόσου  εμπλέκεται σε περισσότερο από μία ομάδα λεμφαδένων
αλλά περιορίζεται σε μια πλευρά του διαφράγματος (ανάμεσα στο μέσο του στήθους 
και την κοιλιακή χώρα). Αντίθετα, οι ασθενείς με νόσο σταδίου ΙΙΙ 
έχουν λέμφωμα και στις δύο πλευρές του διαφράγματος, ενώ 
εκείνοι με τη φάση IV της νόσου διαθέτουν συμμετοχή των άλλων
οργάνων χωρίς λεμφαδένες όπως το ήπαρ ή τον μυελό των οστών. Οι περισσότεροι  
ασθενείς  με διάχυτο από μεγάλα Β κύτταρα -λέμφωμα είναι ενήλικες, 
αν και αυτό λέμφωμα μπορεί να προσβάλλει μερικές φορές και τα παιδιά.

  
Ο διεθνής προγνωστικός δείκτης(IPI) 
Οι γιατροί σε όλο τον κόσμο χρησιμοποιούν μια σειρά κατευθυντήριων γραμμών για τη 
διάγνωση και  τη θεραπεία της επιθετικής μορφήςf μη-Hodgkin λεμφώματος. Το σύστημα αυτό, γνωστό ως 
International Prognostic Index, ή IPI, χρησιμοποιεί γνωστούς παράγοντες κινδύνου 
να προβλεφθεί η συνολική επιβίωση και ενίοτε για την καθοδήγηση της θεραπείας. 
Για το διάχυτο  από μεγάλα Β κύτταρα -λεμφώματος, ορισμένοι παράγοντες μπορεί να προβλέψουν
το κίνδυνο υποτροπής, περιλαμβανομένης της ηλικίας κατά τη διάγνωση, τα επίπεδα στο αίμα της 
LDH πρωτεΐνη, την ικανότητα ενός ατόμου να λειτουργήσει χωρίς βοήθεια,
το στάδιο της νόσου του και το κατά πόσον φαίνεται ότι τα κύτταρα του λεμφώματος 
είναι σε όργανα εκτός του λεμφικού συστήματος. 

  
Θεραπευτικές επιλογές 
Επειδή το διάχυτο από μεγάλα Β κύτταρα- λέμφωμα  προχωρά γρήγορα
, απαιτεί άμεση αντιμετώπιση. Ένας συνδυασμός 
χημειοθεραπείας και του μονοκλωνικού αντισώματος rituximab 
(Rituxan) μπορεί να οδηγήσουν σε θεραπεία σε ένα μεγάλο αριθμό ατόμων με 
αυτή τη μορφή του λεμφώματος. Ακόμα και όταν μια θεραπεία δεν είναι τελείως αποτελεσματική, 
μπορεί να καθυστερήσει την εξέλιξη της ασθένειας συχνά  για πολλά χρόνια. 
Η πιο διαδεδομένη χημειοθεραπεία είναι ένα μίγμα 
 φαρμάκων με  συντομογραφία CHOP, ένας συνδυασμός φαρμάκων 
που περιλαμβάνει κυκλοφωσφαμίδη, δοξορουβικίνη, βινκριστίνη 
και πρεδνιζόνη. Επιπλέον, οι γιατροί μπορούν να χειριστούν το διάχυτο 
από μεγάλα Β κύτταρα λεμφώματος-με ακτινοβολία συχνά σε συνδυασμό 
με χημειοθεραπεία και το rituximab (Rituxan). Επειδή η 
χημειοθεραπεία με δοξορουβικίνη φάρμακο μπορεί να προκαλέσει βλάβη στην καρδιά, 
γιατροί παρακολουθούν εκ του σύνεγγυς την καρδιακή λειτουργία κατά τη διάρκεια της θεραπείας. 
Όλοι οι ασθενείς με υψηλότερο κίνδυνο υποτροπής θα πρέπει να εξετάζονται τακτικά στα πλαίσια κλινικών μελετών από την αρχή της θεραπείας.  Πολλές από τις βελτιώσεις στην επιβίωση έχουν γίνει χρησιμοποιώντας 

δοκιμαζόμενες θεραπείες που αποσκοπούν στη βελτίωση σχετικά με τις καλύτερες  διαθέσιμες συμβατικές θεραπείες. 

Αντίσταση στη θεραπεία 
Μεταμόσχευση του μυελού των οστών ή μεταμόσχευση βλαστικών κυττάρων είναι η θεραπεία 
επιλογής για το διάχυτο από μεγάλα Β-κύτταρα λέμφωμα   ασθενών των οποίων ο καρκίνος 
έχει επιστραφεί ή έχει υποτροπιάσει. Επιπλέον,οι δοκιμαζόμενες
θεραπείες είναι σε πιλοτική φάση εναντίον του διάχυτου από μεγάλα 
κύτταρα Β-λεμφώματος. Πολλές από αυτές τις κλινικές δοκιμές απαιτούν τη συναίνεση των ασθενών.

Παρενέργειες 
Μερικά φάρμακα χημειοθεραπείας μπορεί να βλάψουν τα υγιή κύτταρα και να προκαλέσουν
ανεπιθύμητες ενέργειες όπως ναυτία και εμετό, μειωμένη όρεξη, 
απώλεια μαλλιών και έλκη στο στόμα. Βλάβη σε υγιή κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος 
μπορεί να προκληθούν   με αποτέλεσμα  κίνδυνο μόλυνσης. Οι γιατροί μπορεί να συνταγογραφήσουν φάρμακα για να αντισταθμήσουν  αυτά τα αποτελέσματα. Δεδομένου ότι η χημειοθεραπεία μπορεί να προκαλέσει στειρότητα, αυτό το
θα πρέπει να συζητηθεί με το γιατρό σας, πριν την έναρξη της θεραπεία; Διατήρηση σπέρματος σε  τράπεζα σπέρματος είναι μια ενδεδειγμένη λύση για τους άνδρες  και μέτρα για την προσπάθεια διατήρησης της γονιμότητας στις γυναίκες Είναι σημαντικό ο έλεγχος των γεννήσεων κατά τη διάρκεια της θεραπείας. 

Συμπληρωματικές και εναλλακτικές θεραπείες 
Συμπληρωματικές και εναλλακτικές θεραπείες είναι μη τυποποιημένες 
θεραπείες που μπορεί να βοηθήσουν τους ασθενείς να αντιμετωπίσουν τον καρκίνο τους 
και να συμβιβαστούν με αυτό  αλλά δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται ως η μόνη θεραπεία.
Δεν έχει αποδειχθεί ότι η εναλλακτική θεραπεία  είναι αποτελεσματική 

κατά του λεμφώματος. Ωστόσο, συμπληρωματικές θεραπείες 
όπως ο διαλογισμός, η άσκηση, η προσευχή, η σωστή  διατροφή, και η χαλάρωση 
είναι τεχνικές που μπορούν να παράσχουν άνεση και συναισθηματική δύναμη. 
Είναι πολύ σημαντικό για τους ασθενείς που θέλουν να χρησιμοποιήσουν  εναλλακτικές ή 
συμπληρωματικές θεραπείες  να το συζητήσουν  ανοιχτά με  την ομάδα που ασχολείται  με το πρόβλημα της υγείας τους. Ορισμένες αναπόδεικτες θεραπείες, συμπεριλαμβανομένης της 
από ορισμένα φυτικά συμπληρώματα, μπορεί να παρέμβει συμπληρωματικά με το πρότυπο 

θεραπευτικό σχήμα   ή μπορεί να προκαλέσει σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες.

 

ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΣΤΟΜΑΧΟΥ

2.8.1. Ποια είναι η συχνότητα και η επιδημιολογία του καρκίνου του στομάχου;

Το αδενοκαρκίνωμα του στομάχου αναπτύσσεται από το γαστρικό επιθήλιο. Η συχνότητά του στομάχου έχει μειωθεί τα τελευταία χρόνια. Μέσος όρος της ηλικίας έναρξης της νόσου είναι τα 70 έτη, με υπεροχή του αντρικού φύλου. Στην πραγματικότητα, υπάρχου δύο τύποι αδενοκαρκινωμάτων του στομάχου .Μπορεί να διακριθεί από τη θέση τους:το αδενοκαρκίνωμα του θόλου και του αδενοκαρκινώμα του άντρου. Το αδενοκαρκίνωμα του θόλου έχει σταθερή συχνότητα η έχει αυξηθεί ελαφρά . Αναπτύσσεται ανεξάρτητα από τη λοίμωξη από τον H. του πυλωρού και ευνοείται από την γαστροιοσοφαγική παλινδρόμηση . Το αδενοκαρκίνωμα του άντρου έχει μειωθεί σημαντικά και συνδέεται με την ατροφική γαστρίτιδα που προκαλείται από το H. του πυλωρού. Μια άλλη αιτία χρόνιας γαστρίτιδας που μπορεί να αυξήσει την πιθανότητα του καρκίνου είναι η κακοήθης αναιμία του Biermer (ατροφία του θόλου).

Το γαστρικό αδένωμα και η ασθένεια του Menetrier είναι επίσης προκαρκινικές βλάβες, αλλά με πολύ χαμηλή επικινδυνότητα.

Παράγοντες που ευνοούν τον καρκίνο του στομάχου είναι: (η υπερβολική κατανάλωση του κρέατος, καπνιστού ψαριού και αλατιού) και τη χολική παλινδρόμηση στο στομάχι (ιδίως σε περιπτώσεις μερικής γαστρεκτομής με γαστρονηστιδική αναστόμωση).

2.8.2. Ποια είναι τα συμπτώματα που μπορεί να έχει ο καρκίνος του στομάχου;

Οι κλινικές εκδηλώσεις του καρκίνου του στομάχου δεν είναι συγκεκριμένες. Τα κλινικά σημάδια μπορεί να είναι:

- ένα ελκωτικό σύνδρομο

- ένα δυσπεπτικό σύνδρομο ή ανορεξία

- μια επιπλοκή όπως αιμορραγία η διάτρηση ...

- μια διαφοροποίηση της γενικής κατάστασης

- αναιμία

-μεταναστευτική θρομβοφλεβίτιδα

- μεταστάσεις (στο συκώτι, στους λεμφαδένες, στους πνεύμονες ...).

Τα αδενοκαρκινώματα μπορεί να βρίσκονται στα ανοίγματα (καρδιακό στόμιο ή πυλωρός) όπως επίσης μπορεί επίσης μπορούν να προκαλέσουν ένα αποφρακτικό σύνδρομο (με δυσφαγία, η εμετούς ...).

2.8.3. Γιατί χρειάζεται να γίνει ενδοσκόπηση σε περιπτώσεις που υπάρχουν υποψίες για γαστρικό καρκίνο;

Η ενδοσκοπική εξέταση είναι απαραίτητη για τη διάγνωση του αδενοκαρκινώματος του στομάχου. Η συνήθης εμφάνιση είναι ένας ελκωτικός όγκος μεγάλου μεγέθους, συνήθως με μεγάλα, ανυψωμένα χείλη. Μπορεί επίσης να έχει την εμφάνιση πολύποδα χωρίς έλκος ή απλώς να διηθεί το τοίχωμα. Μόνο η λήψη πολλαπλών βιοψιών επιτρέπει τη διάγνωση του αδενοκαρκινώματος του στομάχου.


Η ενδοσκόπηση μπορεί να εκτιμήσει την έκταση του καρκίνου σε σχέση με τα τα 2 στόμια του στομάχου.


2.8.4. Ποια είναι η πρακτική αξιολόγηση σε περιπτώσεις καρκίνου του στομάχου;


Δεν υπάρχει ανάγκη για άλλες εξετάσεις εκτός από την ενδοσκόπηση για την εκτίμηση της έκταση του καρκίνου στο στομάχι.


Η λεμφαδενική επέκταση αναζητείται από την κλινική εξέταση (γάγγλιο Troisier), με υπερήχους για αναζήτηση ενδοκοιλιακών λεμφαδένων. Οι σπλαγχνικές μεταστάσεις αναζητούνται στο θώρακα με ακτινογραφία, στο ήπαρ, με υπερηχογράφημα ήπατος και ενδεχομένωςνα χρειαστεί CT θώρακα και κοιλιάς.


Η συνολική έκταση του καρκίνου γίνεται σήμερα μέσω της ταξινόμησης TNM.


Η δυνατότητα για χειρουργική παρέμβαση αξιολογείται μέσω εκτίμησης:


- της διατροφικής κατάστασης του ασθενούς και της απώλειας βάρους.

- της ηλικίας

- της ηπατικής και της αναπνευστικής λειτουργίας.


2.8.5. Ποιες είναι οι αρχές της θεραπείας του καρκίνου του στομάχου;


Η θεραπευτική αγωγή βασίζεται σε χειρουργική εκτομή: μερική γαστρεκτομή αν είναι δυνατόν ή εάν είναι αναγκαίο, με συνολική αφαίρεση όλων των παρακείμενων λεμφαδένων. Η μερική γαστρεκτομή είναι επαρκής για τους καρκίνους που εντοπίζονται στο άντρο του στομάχου. Ολική γαστρεκτομή είναι αναγκαία για καρκίνους του άνω μέρους του στομάχου και του θόλου.Η αφαίρεση των λεμφαδένων γίνεται μαζί με την γαστρική εκτομή. Η έκτασή της επέμβασης είναι ανάλογη της κατάστασης του καρκίνου στο στομάχι. Η πλήρης εκ τομή των λεμφαδένων επιτρέπει την ακριβή σταδιοποίηση του καρκίνου. Η επέκταση της εκτομής του σπλήνα, του παγκρέατος και του παχέος εντέρου γίνεται μόνο όταν είναι τελείως απαραίτητο. Η επικουρική χημειοθεραπεία δεν έχει αποδείξει την αποτελεσματικότητά της.


Η ανακουφιστική θεραπεία του αδενοκαρκίνωμα στομάχου μπορεί να περιλαμβάνει:


- Εκτομή του γαστρικού όγκου όταν είναι δυνατόν, προκειμένου να αποφευχθούν επιπλοκές (απόφραξη, αιμορραγία)


- Χημειοθεραπεία. Σήμερα δεν υπάρχει πρωτόκολλο στο οποίο να υπάρχει συναίνεση. Η βελτίωση της επιβίωσης και της ποιότητας ζωής σε σύγκριση με μια απλή συμπτωματική θεραπεία είναι μέτρια.


2.8.6. Ποια είναι η πρόγνωση του καρκίνου του στομάχου;


Το αδενοκαρκίνωμα στομάχου έχει από μέτρια μέχρι κακή πρόγνωση.


Εάν μετά από χειρουργική εκτομή, δεν υπάρχει υπολειμματικός όγκος και λεμφαδένες η 5-επιβίωση είναι 60 έως 80% ενώ σε περίπτωση παρουσίας λεμφαδενική συμμετοχής μόνο 15% έως 20%. Σε παρουσία μεταστάσεων, η 5-επιβίωση είναι σχεδόν μηδενική.


2.8.7. Τι είναι το επιφανειακό καρκίνωμα του στομάχου;


Το επιφανειακό αδενοκαρκίνωμα του στομάχου είναι ένα αδενοκαρκίνωμα που δεν υπερβαίνει την υποβλεννογόνια μυική στοιβάδα . Συχνά χρειάζονται αρκετά χρόνια για να δημιουργηθεί με μορφή ψευδο-έλκους, ανθεκτικά σε αντιεκκριτική αγωγή. Στην ενδοσκόπηση, εμφανίζεται ως ρηχό έλκος διαφόρων βαθμών που περιβάλλεται από ένα ελαφρώς πρησμένο βλεννογόνο. Αποκαλύπτεται συχνά από αιμορραγία του πεπτικού. Αν και συχνά επεκτείνονται επιφανειακά, η χειρουργική θεραπεία του επιπολής αδενοκαρκινώματος είναι η πιο αποτελεσματική με 5-ετή επιβίωση που υπερβαίνει το 90%.


Ιστολογικά, ορισμένες φορές παρουσιάζεται σε μια συγκεκριμένη μορφή ανεξάρτητων κυττάρων με χαρακτήρα σφραγίδα-δαχτυλίδι που δεν έχει κακή έννοια όσον αφορά την πρόγνωση σε αυτό το συγκεκριμένο επιφανειακό καρκίνο.


2.8.8. Τι είναι η πλαστική λινίτιδα;


Είναι ένα χαμηλής διαφοροποιήσης αδενοκαρκίνωμα του στομάχου που απαρτίζεται κυρίως από κύτταρα με χαρακτήρα σφραγιστήρα δακτυλίου, που εισβάλλουν στα διάφορα στρώματα του τοιχώματος χωρίς να προκαλούν την καταστροφή τους σε συνδυασμό με τη δημιουργία ενός παχύ στρώματος ινώδους συνδετικού ιστού. Κλινικά, εκδηλώνεται με σημαντικό επηρεασμό της γενικής υγείας, με απώλεια βάρους και μερικές φορές με διάρροια. Κατά την ενδοσκόπηση, η διάγνωση είναι δύσκολη λόγω συχνά μη προσβολής του βλεννογόνου. Οι βιοψίες είναι συχνά αρνητικές και πρέπει να είναι πολλαπλές. Το γαστρικό ενδοσκοπικό υπερηχογράφημα μπορεί να είναι χρήσιμο για την ανίχνευση διείσδυσης περισσότερο ή λιγότερο μαζικά του τοιχώματος και αφορά κύρια την τρίτη υποχοική στοιβάδα (υποβλεννογόνιος χιτώνας) αλλά μπορεί να προσβάλλει το σύνολο του γαστρικού τοιχώματος. Η ακτινογραφία στομάχου μπορεί να είναι χρήσιμη στην ένδειξη αυτή γιατί δείχνει ένα άκαμπτο και στενό στομάχι. Η χειρουργική εκτομή είναι σπάνια θεραπευτική και η πρόγνωση είναι γενικά φτωχή.


2.8.9. Τι είναι γαστρικό λέμφωμα;


Τα γαστρικά λεμφώματα αντιπροσωπεύουν περίπου το 3% των γαστρικών κακοηθειών, αλλά είναι πιο συχνά μη-Hodgkin μη λέμφωμα-αδένων. Μπορούν να είναι δύο τύπων: 1)γαστρικού λεμφώματος MALT (βλεννογόνου με λεμφικό ιστό) με μικρά κύτταρα και χαμηλό βαθμό κακοήθειας και 2) με μεγάλα κύτταρα και υψηλό βαθμό κακοήθειας.


Το γαστρικό λέμφωμα με μικρά κύτταρα παρουσιάζεται με τη μορφή ψευδο-αλλοιώσεων γαστρίτιδας, έλκους ή όγκου στην ενδοσκόπηση. Η ανάπτυξη αυτού του λεμφώματος συνδέεται με φλεγμονή του στομάχου που προκαλείται από λοίμωξη με το H. του πυλωρού και την εξέλιξη της σειράς των γεγονότων μετά τον αποικισμό του βλεννογόνου από το βακτήριο, λεμφοπλασματοκυτταρική φλεγμονή, σχηματισμός δευτερογενών λεμφοειδών οζιδίων και τον πολλαπλασιασμό μια σειράς κυττάρων κλώνων. Η εξάλειψη της μόλυνσης από τον H. του πυλωρού μπορεί να μειώσει τον όγκο.


Το γαστρικό λέμφωμα από μεγάλα κύτταρα εμφανίζεται ως ένας μεγάλος όγκος γενικά και συχνά με πληγή στην ενδοσκόπηση. Η απλή εξάλειψη της μόλυνσης από το H. του πυλωρού αρκεί για να αντιστρέψει τη ζημιά. Η θεραπεία δεν είναι κωδικοποιημένη καλά. Έτσι συνήθως περιλαμβάνει χημειοθεραπεία, σε συνδυασμό μερικές φορές με ακτινοθεραπεία και / ή χειρουργική επέμβαση.


2.8.10. Εκτός από αδενοκαρκίνωμα, ποιοι είναι οι άλλοι όγκοι του στομάχου;

Άλλοι κακοήθεις όγκοι του στομάχου είναι όγκοι και μεταστάσεις άλλων καρκίνων.


Οι καλοήθεις όγκοι του στομάχου αναπτύσσονται σε βάρος του βλεννογόνου (αδενώματα) ή άλλων στοιχείων του γαστρικού τοιχώματος (στρωματικοί όγκοι). Αυτοί είναι συχνά κρυφοί ή βρέθηκαν μετά από πόνο και / ή αιμορραγία. Η ενδοσκοπική υπερηχογραφία μπορεί να είναι χρήσιμη για την εντόπιση προέλευσης από τον βλεννογόνο ή τον υποβλεννογόνιο και για να αξιολογήσει την επέκτασή τους.


Αδενώματα πρέπει να αφαιρεθούν επειδή μπορούν να εξελιχθούν. Αρκεί μερικές φορές η ενδοσκοπική εκτομή ή απαιτείται χειρουργική θεραπεία.


Οι στρωματικοί όγκοι απαιτούν περιορισμένη χειρουργική αφαίρεση.

Το έκτοπο πάγκρεας είναι συχνό και δεν εκφυλίζεται. Δεν απαιτείται βιοψία ή εκ τομή.